Jesienny🧡spacer.💛

 Hejka, witam w moich skromnych progach... Jesień wprawdzie już zagościła na dobre to w naszym leśnym ogrodzie zrobiło się faktycznie skromniej... Letnie rośliny, byliny, jednoroczne kwiaty poszły spać, przyszły większe  przymrozki i je totalnie zmroziły, oprócz nagietków, do tego deszcz i po kolorach... Słoneczka dzisiaj u nas brakuje... No niby gdzieś tam, czasami zza chmur wyjrzało. Myślę sobie, to będzie super pogoda, bo planuje wypadzik  do lasu z dziećmi  i to w środku tygodnia. Wybraliśmy się... Wow. I tu pogoda zawaliła, jeszcze złapał nas deszcz, a potem szliśmy dalej i dalej... W powrotnej stronie dopiero grzybki się pokazały, bo w innym lesie hihi... Przy takich wypadach telefon mam zawsze ze sobą, bo nigdy nie wiadomo co się może wydarzyć. Pogoda nie dopisała, ale za to te drzewa, te liście... Kolory tęczy... Różności. I ta cisza właśnie, spokój, nawet dzieci cicho były, przez jakiś czas... Potem było już głośno hihi. Każdy grzyb cieszył, każda jagoda, każdy nawet trujak... O nawet samochód przejechał, i tam gdzieś dalej widać było tira ładującego drzewo... Mówię, o zaczęło się... Jak zwykle. Drogi tak brzydkie, że już wielu wielu pytało i od lat pyta, że my jeszcze z tego lasu nie uciekliśmy, do cywilizacji właśnie... Żeby bliżej, bezpieczniej... A czy ja wiem czy bezpieczniej. I w końcu mieszkam w samym centrum, i w każdą stronę, do każdego miasta tyle samo km, więc obojętne. Hihi.

No nic, nie ma co pisać, tylko choć, zobacz sam, sama... Jak to jesień koloruje las... Że też zdjęcia nie oddają tego uroku, ale są zdjęcia... I niech lecą w świat.

Trochę ja, trochę Nela zdjęć napstrykała i bardzo chciała ujawnić się na blogu... Wyżej podczas rzucania w siebie liści... 

I tak nazbieraliśmy kilka kilo grzybów, samego podgrzybka... I już część się suszy, a część niestety ogonek ładny ale jak się kroiło, robaczywe...

Fajnie tak pospacerować po lesie, nawet z dziećmi można odetchnąć choć na chwilę od codzienności a nawet nabrać dystansu, poczuć ulege, a jak tak sam idzie człowiek to myśli się nie pchają, i jakoś lepiej przemyśleć pewne sprawy później. Na spokojnie. 

Życzę Ci takich spacerów... A jesień to myślę świetna pora na spacerowanie. A z drugiej strony, każda pora jest dobra na taki wypadzik do lasu, nawet niech będzie krótki ale odetnij się od  tej codzienności... Od obowiązków, od pracy... Zapomnieć choć na chwilę...

A w ogrodzie nieco właśnie skromniej, jak napisałam wyżej... Za to też kolorów przybywa i liści do sprzątania tyż.

Tymi chociaz jednorocznymi nagietkami w różnych kolorach będę kończyć dzisiejszy wpis. Niby jednoroczne, delikatne ale jakże wytrwałe...rosną nawet w trawie, rosną i kwitną u nas nawet na ciężkich ziemiach. Takiej wytrwałości Ci też życzę... Taka pogoda, gdy nie fajna, plucha, zimno i nastraja... Ale kwiaty już tak i te kolory, i te liście, i radość dzieci...

Trzymaj się ciepło. Do usłyszenia. Pa