Zima, zima, zima.

 Hejka... Zima nas zaskoczyła... Pierwszy snieg spadł pod koniec listopada, zniknął na chwilę... Jak zaczęło sypać, tak nas zasypało. Przyszedł mróz. Nie zdążyłam zrobić okrycia zimowego dla moich młodych nasadzeń i tych nawet dwuletnich drzewek. Śniegu spadło sporo, mam nadzieję ze to wystarczy i rośliny nie wymarzną. Ogród pod białą pierzynką wygląda bajecznie...

 Nie widać mojego jesiennego bałaganu na rabatach, ba nie widać rabat.  Niecodzienne widoki, które nam podziwiać naprawdę raz na kilka lat. 

Powstały skrzaty przy wejściu do domku 

I ostatnio zainspirowała mnie Kasia in. Kiedy tylko mam czas powstają big bombki, big gwiazdki z papieru śniadaniowego, bo niestety dostać u nas torebki papierowe, ciężko... O wiele szybciej by się robiło. Ale cóż, czego się nie robi dla takich pięknych dekoracji... Mnie się bardzo spodobały, i nawet jedna bomba, w wykonaniu córki poleciała na konkurs bożonarodzeniowy, jedna zdobi w klasie córki a te, które robię aktualnie polecą na prezent. 

Można powiedzieć, że przyszła zima i człowiek nabrał takiej weny, by przyspieszyć święta hihi... Dzieci już ubrały choinkę w domku, rozwiesiliśmy wianki, postawiliśmy mikołaje i inne dekoracje świąteczne. Mężu uwędził szynki na święta 

Przetestowaliśmy nowy garnek nad ogniskiem... Zupa grochowa, kochani wyszła rewelka... Tym bardziej dodatkiem był swój wędzony boczek. Całkiem inny smak, i ze z ogniska to już wogóle. Bez porównania.

A z rączek moich dzieci powstały cuda pierniczki. Zabawa była super... 

Zwłaszcza teraz, najlepsza zabawa, oczywiście w ogrodzie... Opatuleni, podwójnie ubrani i paszli na ogród... Ognisko się pali, zawsze można się ogrzać.

A i z pupilami fajnie jest, zwłaszcza Gucio... Mały ryś obserwator 

I bym zapomniała, ta mała psinka, to córka Bąbla... Uwielbia nosem buszować w ziemi, a w śniegu to już wogóle wygląda śmieszne. Do tego ona taka jeszcze mała to w tym śniegu skacze jak zajczyk. Lejdi mieszka z nami od kilku tygodni... Dzieci i my zakochaliśmy się w niej. W końcu należy do naszej leśnej rodziny...

Ogród  śpi lecz dzieje się w nim sporo... I w domu dojrzewają rodzynki...

I gdzieś tam w głębi serca mam cichą nadzieję, że posmakujemy na święta swoich grzybków... Były pieczarki teraz czekam na boczniaki. 

Mam nadzieję, że nie za dużo tego dzisiaj w poście. Ale tyle się dzieje, że koniecznie chciałam  się z Tobą tym podzielić. To taka frajda, zabawa, ekstytacja. Uważam, że Musi być równowaga, nie samą pracą przecież człowiek żyje. Trzeba znaleźć czas na wszystko... I przede wszystkim czas dla siebie, na swoje pasje, czas dla rodziny. 

Święta tuż, tuż.. Niech te święta będą białe, takie mam życzenie i obiecuje, że jeszcze się przed świętami  spotkamy. Trzymaj się ciepło i w zdrowiu. Pa