Wrześniowy miszmasz.

 Witam w ten chłodny poranek. Spacerując z ranka...wplątuje się niby w pajęcze sieci, rosa na trawie, mokro, chłodno... Ale słoneczko już wychodzi, obudzą się owady, motyle, trzmiele, bąki, ważki i inne... Zacznie się ruch jak w Paryżu na wsi. Dosłownie. Latem nie było tak jak teraz. Jakby zwierzęta się gdzieś śpieszyły. To tak do przemyślenia. Tak jak poniedziałek... Inne plany a tu jak okazało się młoda Sójka zaplątała nam się i trzeba było ratować... Udało się ale żaby z paszczy padalca już nie... Mamo ratuj... Tutaj nie możemy ingerować, tak działa natura. Tak ma być. Tak jak chłodne poranki, zimne wieczory, wkradająca się jesień... Nie zmienimy tego. Jesień też jest piękna... Ale ta słoneczna, ciepła... Tej zimnej, deszczowej nie lubię. Chyba jak wszyscy. Człowiek taki ponury, bez chęci wtedy... A tak widzisz te kolory na drzewach... Jest pięknie... A w lesie najpiękniej.

Zapraszam jak co tydzień na spacer do głębi.

Rutewka

Liście tzw. piernika

Słonecznik ozdobny

Szarłat

Hortensja limka

Języczka

Odętka

Lubię takie zachody słońca... Ten z powrotu do domku.... Bo w lesie ciężko o takie widoki. Niestety. Za gęsto i za wysokie drzewa. 

Trawa pampasowa

Miskant

Trawa aligator

Miskant olbrzymi

Słoneczniczek z wierzbolistnych

Amfora 

Kalina koralowa

Powtórnie Ambrowiec

Nadal kwitnący, pachnący tytoń

Kłosowiec, a z lisci pyszna herbatka. 

Nemezja

Perowskia 

Również nemezja

Jak widać na zdjęciach przedłużyły sobie kwitnienie kwiaty lata... W tym roku wyjątkowo późno zakwitły mieczyki. Ale za to kolorem zachwycają. Wynagrodziły moje czekanie. Warto być cierpliwym, nawet przez kilka lat. Bo już mnie też nie jedne rośliny zaskoczyły... Nastawiłam się na za jakieś 7 lat  kwitnienie a tu magnolia po kilku latach zakwitła... No tak jest. I fantastycznie że tak szybko.

Teraz taki przetworów czas... U mnie rządzą buraki... Dynie ozdobne już zebrane, część warzywniaka wysprzatana, tylko ciągle zapominam iść, pociąć stare firanki i chociaż z kilka słoneczników jadalnych poprzykrywać, bo mi ptaszki opędzlują jak aronię i zostanę z pustym koszem. Nie wiem co się stało, że tak szybko zjadły mi aronię... No trudno. Mam nadzieję że zdążę zebrać choć troszku bzu...wolalabym czekać na przymrożone owoce bo zamiast zbierać owoce od czasu do czasu lubię upleść wianek... Wrzosoowych jak nigdy i jeszcze by się chciało. Widać bardzo uboga ziemia w lesie, skoro ich spore łany, kwitnące przy drogach...

I tak na koniec zdjęcie prześlicznej ptaszynki... Poczytaliśmy troszkę o nich i teraz wiemy dlaczego mieszkają w pobliżu domu i często przebywają na dębie... A w pobliżu dębu mamy przecież karmnik... Ale jest wtedy wesoło... 

Trzymajcie się ciepło. Życzę oczywiście dużo słonka i działamy bo teraz idealny czas na zmiany, różne poczynania w naszych ogrodach. Pozdrawiam pa.