Hortensje i trawy.

 Cześć... Dzisiaj o hortensjach i ciut o trawach. Hortensje u nas goszczą od kilku lat. Rosną, kwitną, i są żarłoczne. Jak się okazało, jednego roku, nawet nie wiem dokładnie czemu bardzo słabo rosły, kwitły. Potem prześledziłam temat i doszło do wielu zmian. Ot człowiek uczy się na błędach. Rok rocznie wprowadzam coś nowego, nową hortensje i pozyskuje sadzonki... Tworzy się u mnie małe przedszkole. Zobaczymy jak to będzie w tym roku. Efekty pokaże... Narazie skupiam się na moich ulubionych horkach... Na wiosnę mocne cięcie, nawożenie i pilnowanie by dostawały dużo wody. U nas lata suche więc częste podlewanie zwłaszcza hortensjii wskazane. Już po liściach samych widać, że brakuje im wody, czy złapała je jakaś  zaraza. Warto to obserwować u swoich hiotensji.

Zapraszam na krótki, hortensjowy spacer. Uwielbiam te krzewy, właśnie wtedy kiedy mają  się takie białe stożki. Lubię nawet te delikatne bukietówki jak wims red, kiushu, tradive czy inne... Mają kwiaty płonne i płodne. I są to pachnące kwiaty, nie tak jak u innych pełnych kwiatach, niestety bezzapachowe...

Uwielbiamy je później ścinać, bo nie szkoda na bukiety czy wianki. W tamtym roku powstało wiele bukietów, oj wiele i wianki, które po dziś dzień dekorują nie jedne drzwi.

Hortensje to jedne z żarłocznych krzewów. To nie jest tak, że sobie posadzisz i niech rośnie... Ona sobie poradzi ale jako kilkuletni krzew i o młode krzewy, przynajmniej przez pierwsze 3 lata trzeba dbać. Nawozić, podlewać. Przycinanie to konieczność. Z drugiej jednak strony nieprzycinana napewno będzie rosła a jak wyglądałoby to dalej nie wiem. Może skusze  się to przetestuję takie rozwiązanie. Może właśnie nie wskazane przycinanie a my jak wariaci wczesna wiosną z sekatorami, nożycami biegamy i przycinamy... Tak myślę sobie jak ma być naturalnie to nic kompletnie nie powinniśmy ruszać a ogród powinien na 100 funkcjonować zgodnie z naturą a nie ciągle człowiek wsadza swoje paluchy tam gdzie nie trzeba. Hmmm. I wymyślamy ciągle to nowe rozwiązania. A może tak naprawdę to tylko dajemy sobie ino roboty a potem stękamy. Hihi. Temat do przemyślenia. Bo ja sobie tego nie mogę jakoś wyobrazić. Ogród samoobsługowy ale jednak nie do końca. Bo bez naszej ingerencji nie mielibyśmy tego co teraz mamy. Gdyby przecież nie my u nas nic by nie było. Wszystko by wyschło jak w lasach. Hmm

Co do hortensjii pokaże wiosną jak przycinać będę swoje krzaczorki... Ostatnio spodobały mi się trawy... Więc jeszcze jesienią poszalałam z córką i synkiem w pobliskiej szkółce. Nakupowalismy traw, w tym rozplenic...i powciskaliśmy w rabaty. Ostatnio wszystko muszę co kupuje wpychać w rabaty. To był znak że pora na nowe rabaty albo trza przystępować hihi. Wybrałam drugą opcję... Rabaty rabatami ale lubimy mieć zieloną przestrzeń na gry, siatkę czy banbingtona... Więc wiecie. Może kiedyś się skusze i jak dzieci podrosną na środku przedogródka wywalę rabatę z różami hihi.

Narazie padło na trawy, więcej traw

Zobaczymy jak przetrwają zimę... Narazie dostały nowej ziemi, i kore... Wiosną zobaczymy co dalej.. Bo chyba popełniłam błąd sadząc je na jesień, polecają zrobić to wiosną... Hosty też na wiosnę i lilie wiosną. A Agata jak to ja, hosty dzieliłam jesienią, lilie posadziłam niedawno w styczniu. .. Ups... Przeciez u nas zimy nie ma. Wczoraj był śnieg. Biało. Dzisiaj leje od rana. Jest na plusie. Zimę to my mieliśmy w święta. Wtedy i śniegu spadło i pomroziło przez kilka dni... I wsio.

Wróćmy do traw. Kilkanaście nowości. Kilkanaście od kilku lat. Mało mi trawy za płotem, gdzie w lesie łany tego. Widok piękny. Zwłaszcza jesienią...

Dzisiaj o hortensjach i trawach bo chciałabym już ciepło, piękną pogodę, chciałabym te widoki... Ten zapach. Bo tu za oknem szaro, buro od kilkunastu dni... Wichury, zimno... I bez prądu i wody. Radzimy sobie jakoś. Ale już te kilka dni na agregacie męczy nas... Życie w takim miejscu nie zawsze jest kolorowe... Wiosną, latem, jesienią pięknie bajka. A teraz??? Kto przyjedzie, grzybów nie ma, jagód nie ma, po lesie się nie chce chodzić, bo lepiej zostać w domu, przed tv... I ostatni... Jakby na końcu świata. 

Ale jakby nie patrzeć, bo nie ma co patrzeć na minusy. Bierzemy się w garść i do przodu... Odpuściłabym sobie wpis dzisiaj, bo szkoda byłoby mi baterii w telefonie ale nie nie. To mój nawyk, to moja tradycja mała i jestem tutaj dzisiaj dla Ciebie, żeby podzielić się moimi doświadczeniami na temat hortensjii... Może one nie są jakieś wspaniałe czy olbrzymie czy niewiadomo jakie. Ale są moje. Gdybym chciała mieć 2 metrowe giganty, mogłabym sobie je kupić ale ciekawe co bym musiała zrobić z nimi za rok??? A tak każdy krzew jest u mnie prawie od początku, bo są i horki z patyczka. Znam każdy krzew na wylot, znam jego wymagania i potrzeby. To tak jakby z małym dzieckiem... A że są to moje ulubione krzewy to dla  nich najwięcej przeznaczam mojego czasu ogrodowego.

To by było dzisiaj na tyle. Życzę zdrówka i do usłyszenia. Pa