Powrót do przeszłości.

Hejka... Ostatnio na blogach panuje moda na wspomnienia... To jest bardzo, bardzo fajne , zaskakujące i oszałamiające... Jak na przestrzeni kilku lat zmieniają się nasze ogrody?Niesamowite. A najlepiej jak jest od początku powspominane... Wow... Sama jestem w szoku jak przez te kilka lat zmieniło się w naszej głębi. To nie tylko zasługa męża, nas samych, ale własciwie  dzięki Wam, blogowym przyjaciołom. Ogrodowe wpisy, blogi, filmy, wasza wiedza ogrodnicza jaką się dzielicie, pokazujecie w wirtualnym świecie inspiruje do zmian, do działań, przemyśleń... I ot dzieje się sporo. Ogród nigdy nie będzie skończony, to niesamowita podróż ku nieznanemu. Hihi. Tak  naprawdę nie wiem co mi jeszcze szczeli do łba, czy mężowi do głowy i pojawi się w lesie. Hihi. Oj czasami głowa pełna a pomysłów, wizji na przyszły rok... Jednego dnia tak jednego tak... Kobieta zmienną jest to i w ogrodzie też co pora roku to inaczej. No tak. Hihi... Każdy z nas zaczynał przygodę z ogrodnictwem z innego poziomu... Jedni zaczynali totalnie od pustkowia, jedni już kupili gotowca jak ja to mówię... A jeszcze inni od czegoś innego. Każdy ogród ma swoją historię, każdy ogród ma swoją duszę... I gdzieś tam w głębi serca pomału odczuwam, że to jest prawie to 💓

Jednak nie do końca - moje Sangri La...

Czegoś niewielkiego mi brakuje ☺️ mimo iż cisza, las... I ja to odkrywam, krok po kroczku... Bo ja tworzę swój tu własny świat (z nimi, czyli z em, i dziećmi) 

Tak cofnąć się choć w ten sposób do przeszłości, zdjeciami. Aż buzia się cieszy... I można pisać i pisać...

Pod oknem kuchennym

Warzywniak i mała Nela

Tu teraz jest inaczej, jest taras. 

Ta brama była fajna... 

Tych horensji i juk już tam nie ma

Staw i okolica zmieniała się nie do poznania. 

Już nie samotna tawułka

Już sad nie tylko zielony

Już Nela nie taka mała.. Ale róż wciąż króluje 

I rzadko zdarzają się takie okazy 

To tylko kilka lat wstecz... Muszę cofnąć się jeszcze, jeszcze dalej... To się się znowu sama zdziwię. Więc będzie cz. 2 powrotu do przeszłości ☺️

A jak jest teraz... Znaczy było latem...W tych samych zakamarkach co wyżej na zdjęciach, prawie w tych samych, bo nie mogłam się zdecydować . ALE Z DRUGIEJ STRONY, KTO WIE JAK SIĘ W TEJ GŁĘBI ZNALAZŁAM, ZNA MOJĄ HISTORIĘ TEN WIE, ŻE TUTAJ BYŁ TYLKO DOM, MIEJSCE POD NIEDUŻY WARZYWNIAK I WYBIEG DLA KUR 💓💓💓

Pod oknem kuchennym

 i tu pod oknem kuchennym 

Tu różyczki... Biała, żółta i różowa... 

Te różyczkę uwielbiam... Pamiętam jak mąż tam kopał z małą Nelą... 

Po lewej stronie kwitły tu tylko Turki czyli aksamitki. 

Na wprost był tylko widok na las... 

Tu nie było nic

Tu był wybieg dla kur. 

Tu była samotna a już nie jest samotna tawułka

A tego to już wogóle w planach nie było... Jakoś się zrobiło. NIE TO ZROBIŁY ZLOTE RACZKI MOJEGO MĘŻA... No oprócz parasola i wypoczynku hihi... Ale stop... Zmieniło się i tutaj... Ale o tym w przyszłym roku. 

Brama i okolica... 

Leżaki w kierunku stawu... Gdzie dookoła ogrodzenia, drzewa i młode nasadzenia. 

Fajnie tak powspominać, jak to powstawało, skąd pomysł i wogóle...te i wiele innych w kolejnych postach. A tymczasem zachęcam to takich wspominek w swoich ogrodach i dzieleniem się tym... Najlepiej jakby to tak leżeć na leżaku latem i wtedy.... Ale szczerze to ja chyba raz poleżałam... To znaczy, że nie ich tam miejsce, trzeba zmienić. A i ogród zmienia się, rośnie, robi się buszem zarasta... Nie wiem czy to na plus... Ale serducho mi mówi, że taki dziki ogród właśnie pragnę mieć. Wy wiecie. 😚

Trzymajcie się ciepło i do zobaczenia w przyszłości 🤣